Chełm – Stalag 319 i Las Borek

W stalagu 319 znajdującym się na terenie Chełma (niekiedy mówi się o dwóch obozach: 319 A i 319 B) przebywało w sumie około 200 tys. osób. Obóz istniał od lipca 1941 do kwietnia 1944 r. Największą grupę przetrzymywanych stanowili jeńcy radzieccy. Fatalne warunki panujące w stalagu 319: brak środków czystości, odzieży, niedostateczne wyżywienie, zimno i choroby spowodowały śmierć znacznej części przetrzymywanych. Na przełomie 1942 i 1943 r. przejściowo znaleźli się tu także jeńcy angielscy, belgijscy i francuscy. Od września 1943 r. Niemcy umieszczali w obozach jenieckich również tych żołnierzy włoskich, którzy zgodnie z zaleceniem swojego dowództwa odmówili dalszej walki po stronie państw osi. W Lesie Borek, nieopodal cmentarza poobozowego na ul. Okszowskiej dokonywano w 1944 r. masowych egzekucji jeńców radzieckich i włoskich. W sumie zmarło tu lub zostało zamordowanych ok. 90 tysięcy ludzi. W Borku rozstrzeliwano także miejscowych Polaków i Żydów. Według niektórych relacji część jeńców włoskich została uśmiercona w szpitalu jenieckim za pomocą zastrzyków z trucizny. Przed nadejściem Armii Czerwonej Niemcy ekshumowali ciała rozstrzelanych, aby je spalić w celu zatarcia śladów.