Studzianki – Pomnik ku czci poległych w walkach w sierpniu 1944

Wieś w powiecie kozienickim nad rzekami Radomką i Nurcem. 9-17 sierpnia 1944 r. w okolicy Studzianek toczyły się zacięte walki prowadzone przez 45 Korpus radzieckiej 8 Armii Gwardyjskiej i polską 1 Brygadę Pancerną im. Bohaterów Westerplatte z nacierającymi wojskami niemieckimi, w tym oddziałami 1 Dywizji Pancerno-Spadochronowej „Hermann Göring”, 19 Dywizji Pancernej i 45 Dywizji Grenadierów. Bitwa miała decydujące znaczenie dla utrzymania przyczółka magnuszewskiego, gdyż celem natarcia niemieckiego była likwidacja przepraw radzieckich przez Wisłę i samego przyczółka. Po początkowych sukcesach niemieckich, oddziały Armii Czerwonej i rzucane z marszu do walki kompanie czołgów polskiej 1 Brygady Pancernej zatrzymały natarcie niemieckie i przeszły do kontrataku, w którego wyniku część oddziałów niemieckich została okrążona w rejonie Studzianek. W następnych dniach o Studzianki toczyły się zaciekłe walki z kontrnatarciem niemieckim, którego celem było przebicie pierścienia okrążenia wokół wsi. Działania te nie powiodły się, a okolice Studzianek zostały do 17 sierpnia zajęte przez wojska radzieckie i polskie. Walki pod Studziankami przesądziły o utrzymaniu przez Armię Czerwoną przyczółka magnuszewskiego ( Przyczółek magnuszewski) istotnego dla dalszej ofensywy Armii Czerwonej w kierunku zachodnim.

Tadeusz Rutkowski