Düsseldorf – Miejsce Przestrogi i Pamięci

W Düsseldorfie do utworzenia miejsca pamięci doprowadziło nie tyle konkretne wydarzenie w jakimś historycznym miejscu, ile społeczne zapotrzebowanie na zachowanie pamięci o nazistowskim terrorze. Wyzwolił je proces zbrodniarzy z Majdanka, który w latach 1975-1981 toczył się w Düsseldorfie. Jako lokalizację miejsca pamięci początkowo proponowano synagogę. Jednak w 1984 r. została ona obsmarowana antysemickimi hasłami i podpalona, a w następstwie tego zburzona. W 1986 r. zapadła decyzja o utworzeniu miejsca pamięci w budynku, który w latach nazistowskiej dyktatury był siedzibą prezydium policji, a potem dowództwa SS oraz tych urzędów miejskich, które uczestniczyły w prześladowaniu Żydów. Wystawę „Prześladowanie i opór w Düsseldorfie 1933-45” otwarto w 1987 r. Prezentuje ona ruch oporu na przykładzie grupy „Edelweißpiraten”, opowiada o nazistowskim aparacie represji i o losach osób prześladowanych z powodów rasistowskich. Wymowę wystawy wzmacnia wykorzystanie artystycznych środków wyrazu.