Flossenbürg – Miejsce Pamięci KZ

Obóz koncentracyjny Flossenbürg, który rozpoczął działalność 3 maja 1938 r. w pobliżu granicy czeskiej w północno-wschodniej Bawarii, należał – podobnie, jak Buchenwald i Neuengamme – do „nowej generacji” obozów. W tym obozie, obok zastraszania i szykanowania przeciwników politycznych, systematycznie wyzyskiwano więźniów jako siłę roboczą. O wyborze lokalizacji obozu zadecydowała zarówno bliskość granicy, jak i bogate złoża granitu. Początkowo w obozie internowani byli wyłącznie więźniowie niemieccy. Od 1940 r. zarówno do obozu macierzystego, jak i jego podobozów zaczęli napływać więźniowie 19 innych narodowości. Większość z nich stanowili więźniowie polityczni z Czechosłowacji, Polski, Francji, Belgii, Holandii i Związku Radzieckiego. Największą grupę w liczbie prawie 30 tys. osób stanowili Polacy. W 1941 r. byli oni ofiarami pierwszej systematycznej akcji eksterminacyjnej. Obok robót w kamieniołomach granitu więźniów wykorzystywano do pracy przymusowej w zakładach zbrojeniowych, np. przy produkcji samolotów Messerschmitt. W sumie w obozie głównym i w ponad 100 podobozach przetrzymywano ponad 100 tys. osób. Jedna trzecia z nich nie przeżyła terroru. Flossenburski kompleks obozów był pod względem zasięgu terytorialnego największym ze wszystkich obozów koncentracyjnych.

Christoph Kreutzmüller